Dom tymczasowy to forma wolontariatu. Trafiają do niego pieski ze schroniska lub takie, które właśnie tego uniknęły. Pies przebywa w DT z reguły do czasu znalezienia mu domu stałego.
Monte 
Pixel 
Monte
Co nam daje dom tymczasowy?
Skracamy pobyt psa w schronisku lub pomagamy mu tam nie trafić. Niektóre psiaki w schroniskach spędzają długie lata, i to właśnie w domu tymczasowym mają większe szanse na adopcję. Psy z domu tymczasowego są już trochę „obyte” no i oczywiście opiekun tymczasowy ma najtrudniejsze dni psa za sobą co ułatwia jego późniejszą adaptację w potencjalnym domu stałym. Psiaki wyciągnięte z boksu (czasem po kilku latach) trzeba nauczyć życia u boku człowieka, chodzenia po schodach, korzystania z windy, chodzenia na smyczy czy załatwiania na zewnątrz. Wymaga to ogromnej cierpliwości i determinacji. DT daje pieskowi przede wszystkim poczucie bezpieczeństwa, pomaga wdrożyć się w nową rzeczywistość i w razie potrzeby zapewnić opiekę weterynaryjną. w domu tymczasowym psa poznajemy bardziej i wiemy jakie ma potrzeby. Wiemy, czy nadaje się do bloku, domu z ogrodem, dzieci, kotów… pomaga nam to w wyborze właściwego domu dla naszego podopiecznego. Czasami w DT psiaki zmieniają meldunek na stały 🙂
Jak zostać domem tymczasowym?
Należy zgłosić się do organizacji działającej na rzecz zwierząt, tj. schroniska/fundacji. Organizacje te często podają informacje w mediach społecznościowych o poszukiwaniu nowych domów tymczasowych. Niektóre fundacje mają skomplikowane procedury, czasem bardziej niż przy samej adopcji, jednak nie zniechęcaj się – to dla dobra zwierzaków.
Zwykle jest to ankieta i rozmowa telefoniczna.
Jakie wymogi należy spełnić?
Dom Tymczasowy musi oświadczyć, że właściciel wynajmowanego lokalu, w którym obecnie mieszka, został poinformowany o fakcie tymczasowej opieki nad zwierzęciem i zgadza się na to żeby zwierzę w nim przebywało oraz oświadcza, że wszystkie osoby zamieszkujące wraz z nim są poinformowane o decyzji tymczasowej opieki nad zwierzęciem i wyrażają na nią zgodę.
Należy zwierzęciu zgodnie z zapisami Ustawy o Ochronie Praw Zwierząt:
- Zapewnić ciepłe, bezpieczne schronienie i stały pozytywny kontakt z człowiekiem
- Zapewnić psu odpowiedniej ilości spacery (co najmniej 3 dziennie- dotyczy psów dorosłych oraz szczeniąt po okresie kwarantanny szczepiennej)
- Zapewnić zwierzęciu odpowiednią ilość karmy oraz stały dostęp do czystej wody
- Wyprowadzać psa na smyczy
- Dopilnować żeby pies ZAWSZE miał na sobie obrożę/szelki z adresatką
- Natychmiastowo poinformować schronisko/fundację o złym stanie zdrowia psa, jego zaginięciu lub śmierci
- Zapewnić leczenie weterynaryjne, podawanie odpowiednich zaleconych przez lekarza weterynarii leków, oraz specjalistycznej karmy (o ile jest to konieczne)
- Udzielać bieżących informacji na temat zwierzęcia (telefon, mail, sms)
- Dopilnować żeby pies cały czas miał na sobie w obroże z adresówką (nawet w mieszkaniu)
- Dom Tymczasowy oświadcza, że nigdy nie zostawi zwierzęcia samego w samochodzie podczas upałów lub dotkliwych mrozów, pod sklepem, pocztą, przedszkolem, szkołą itp.
Jak znaleźć podopiecznemu dom?
Korzystamy z magii Internetu, tj. OLX, Facebook, Instagram, strona www schroniska.
Przygotowujemy treść ogłoszenia, podając gabaryty psa i jego wagę. Po tych kilku dniach, tygodniach jesteśmy w stanie napisać jakiego domu szukamy – czy pies toleruje inne psy, koty, dzieci. Czy jest to pies aktywny, kanapowy, spokojny, zrównoważony itd.
Warto zrobić ciekawe zdjęcia oddające urok pieska, bez zdjęć raczej nikt po pieska się nie zgłosi 🙂
Jak wygląda procedura adopcyjna?
Zawsze zaczynamy od ankiety. Jeśli zainteresowany adopcją spełnia nasze wymagania to umawiamy się na spotkanie zapoznawcze. Ankieta pozwala nam poruszyć i doprecyzować pewne kwestie na spacerze. Warto przekazać na jakim etapie jest zachowywanie czystości (załatwianie się na zewnątrz), chodzenie na smyczy, zostawanie w domu, a także zalecenie wizyty weterynaryjnej w pierwszych tygodniach pobytu psa w domu stałym (zarejestrowanie chipa, założenie książeczki, czasem wykonanie niezbędnych szczepień, czy zabiegów). Adoptujący musi być świadomy i zdecydowany. Jeśli jest cień wątpliwości – zapraszamy na drugi spacer oraz jest możliwość wizyty przedadopcyjnej. Spacer zapoznawczy i ankietę zwykle przedyskutowuje się z koordynatorem schroniska/fundacji przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji. Odpowiedź dajemy zwykle do maksymalnie 2-3 dni od spaceru.
Podjęcie decyzji w wyborze domu stałego w może nastąpić przez schronisko/fundację.
Jeśli zapadła pozytywna decyzja, adoptujący musi się wyposażyć w niezbędne akcesoria, tj. adresatka, obroża i smycz, karma oraz miski.
Przesyłamy na maila zainteresowanego 2 egzemplarze umowy i prosimy o jej wypełnienie oraz przybycie z nią po odbiór pieska. Sprawdzamy umowę, uzupełniamy, podpisujemy. Jeden egzemplarz dla nas (schroniska/fundacji), drugi dla adoptujących.
Koszty utrzymania podopiecznego
Koszty utrzymania podopiecznego praktycznie zawsze leżą po stronie schroniska/fundacji. Wszelkie wydatki należy wcześniej zgłosić organizacji celem nabycia faktury. Schronisko/fundacja wyposaża dom tymczasowy w niezbędne akcesoria, tj. karma, miski, smycz, obroża, karta wypisowa ze schroniska/książeczka zdrowia z aktualnymi informacjami zdrowotnymi.
Pierwsze dni w DT
Pierwsze chwile są z reguły dla pieska trudne i stresujące. Staramy się tego nie spiętrzać. Pozwalamy pieskowi obwąchać nowe miejsce zamieszkania, sami zaś przygotowujemy jak najszybciej odpowiednie szelki i obrożę wraz z adresatką z zapisanym naszym numerem telefonu. Warto na pierwsze spacery psa zabezpieczyć podwójną smyczą, zarówno do obroży jaki szelek. Nie wiemy jak chodzi na smyczy i czy nie sprowokuje go na spacerze jakaś sytuacja/ stres do próby i chęci ucieczki.
Pierwsze spacery robimy częste i krótkie w najbliższej okolicy. Psy w pierwszych dniach mogą się załatwiać w domu, a mogą się nie załatwić wcale przez 2 dni. Stres przynosi różne skutki. Unikamy kontaktów z innymi psami, przechodniami – nie wiemy jak nasz pies zareaguje, zależy nam żeby pieska jak najmniej stresować. Jeśli zauważymy obszczekiwanie przechodniów czy innych psów warto zmienić kierunek naszego spaceru lub odwrócić uwagę naszego podopiecznego. Nie organizujemy psu wycieczek komunikacją miejską czy tripów na płytę rynku – jak najmniej stresu.
Jak się zachowuje najczęściej pies na tymczasie w pierwszych dniach? Jeśli to dorosły pies i jest ze schroniska to praktycznie je przesypia. Być może pierwszy raz w życiu doznaje ciszy i nie słyszy innych szczekających psów. W tych pierwszych dniach dajemy psu po prostu spokój. Szczeniaki żyją raczej zasadą carpe diem, liczy się obecność człowieka i wszystko jest cacy. W przypadku szczeniaka warto upewnić się, że jest zaszczepiony na choroby zakaźne, bez tego nie powinien wychodzić z domu ponieważ jest narażony na groźne choroby, w tym na przykład parwowirozę. Psy młode często są pełne wigoru i energii, należy zapewnić im odpowiednią ilość ruchu i spacerów. Mimo wszystko psy mogą zachowywać się różnie… mogą warczeć, mogą coś zniszczyć, mogą chodzić za człowiekiem krok w krok i tak dalej… Każdego dnia pies będzie się czuł lepiej/pewniej i zachowania mogą ulegać zmianie.
Psy, które trafiają do DT prawdopodobnie nigdy wcześniej nie były kąpane i od tego właściwie zaczynamy. Psa można wykąpać w domu lub u specjalisty w salonie. Jeśli zdecydujemy się na kąpiel w naszej łazience należy zapewnić psu bezpieczeństwo, czyli wyłożyć ręcznik na podłogę prysznica/brodzika/wanny tak, żeby pies czuł się stabilnie. Ręcznik na dnie pomaga zatrzymać sierść i zapobiec ewentualnemu zapchaniu odpływu oraz porysowania brodzika/wanny. Używamy do kąpieli delikatnego strumienia wody o odpowiedniej temperaturze oraz specjalnego szamponu do mycia sierści. Po kąpieli psa dokładnie należy wysuszyć ręcznikiem i oczywiście dopóki całkowicie nie wyschnie nie wychodzimy z nim na spacer. Warto kąpiel zaplanować późniejszym wieczorem po ostatnim spacerze.
Podczas adopcji tymczasowej nie należy przesadzać z emocjami – może brzmi to dziwnie. Ale to dla dobra psiaka. Psy być może mają pierwszy raz w życiu człowieka na wyłączność. Staram się nie żegnać i nie witać z psami po wejściu do mieszkania żeby nie pobudzać ich emocjonalnie. Ułatwi im to zostawanie w domu samemu, co praktykujemy już od 2-3 dnia na krótkie choćby kilkuminutowe dystanse (z czasem wydłużane). Nauka zostawania psa w domu samemu pozwali uniknąć ewentualnej styczności z lękiem separacyjnym. A co ciekawe nauka zostawania samemu zaczyna się jeszcze w domu, kiedy w nim jesteśmy. Unikajmy sytuacji, że pies jest naszym cieniem, nie pozwalajmy wchodzić do łazienki, kiedy w niej przebywamy. Jeśli pies przebywa przebywać z Tobą nawet w łazience, to jak ma potem zostać w pustym mieszkaniu sam? Polecamy również podczas pierwszych nieobecności obserwować psa przez kamerkę włączonego laptopa/telefonu żeby zaobserwować jego zachowanie i podjąć później ewentualne działania.
Jak zagospodarować psu czas pod naszą nieobecność? Najważniejsze to odpowiednio zabezpieczyć mieszkanie. Usunąć szkło/jedzenie ze stołu, niebezpieczne elementy mogące zagrozić zdrowiu podopiecznego oraz rzeczy, które pies może nam zniszczyć (np. buty). Czym ja zajmuję psy pod swoją nieobecność? Wszelkiego rodzaju żuje – żwacze i i gryzaki, maty węchowe, zabawki. Jednak w większości przypadków psy idą po prostu grzecznie spać 🙂
Z pewnością
Z pewnością nie są tutaj poruszone wszystkie kwestie. Każdy psiak jest inny, mam tu na myśli choćby wiek, charakter, ich przeszłość czy okoliczności w jakich się znajduje, ale najważniejsze – wszystko zależy od nas samych. Zależy nam przecież żeby pies czuł się u nas jak najlepiej i bezpiecznie. Ten wpis to o taki uniwersalny plan działania. Jeśli uważasz, że czegoś tutaj brakuje – odezwij się w komentarzu 🙂 Dzięki!l